Het is een heel verhaal maar heeft mijn denkwijze onwijs gestimuleerd. Dit wil je gewoon aan iedereen laten lezen. De manier waarop wij als mens al jaren voor de gek worden gehouden door de farmaceutische industrie. 

 

Toen de ayatollahs in 1979 in Iran de macht overnamen belandde Batmanghelidj in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran. 

Batmanghelidj was arts en behandelde gedurende zijn gevangenschap van twee jaar en zeven maanden ruim 3000 patiënten met niets anders dan water. De jonge arts stuitte op zijn opmerkelijke geneeswijzen toen hij op een nacht een medegevangene moest behandelen die aan een acute een zeer pijnlijke maagzweer leed. Helaas waren er geen medicijnen.

Uit nood is Batmanghelidj de man twee glazen water gaan brengen. Binnen acht minuten was de pijn verdwenen!

De man kreeg vanaf nu elke twee uur twee glazen water en de klachten verdwenen voor goed.

 

De gevangenis bleek een ideaal proeflaboratorium om de genezende effecten van water uit te testen op alle mogelijke aandoeningen als gevolg van stress en voeding.

 

In 1982 kwam Batmanghelidj vrij en emigreerde hij naar de Verenigde staten. Zijn ondervindingen werden een jaar later gepubliceerd in het journaal of Clinical Gastroenterology. In de jaren er op verkondigde Batmanghelidj dat vele soorten pijn en degeneratieve ziekten zoals,

astma,

artrisis,

hypertensie,

angina,

diabetes type 2,

lupus

multiple sclerose

(later blijkt ook alzheimer)

zijn terug te voeren op het gebrek van water!

 

Uitdroging in het overvloedige westen?!?!

Jazeker. De meeste drankjes die wij drinken onttrekken veel vocht uit ons lichaam. Denk maar aan de cafeïne en alcohol houdende drankjes. Het is dan ook verstandig om bij bijvoorbeeld één kop koffie twee glazen water te drinken. 

 

volgens Batmanghelidj is een drogen mond alléén geen goede dorstindicator. Het lichaam laat weten dat het dorst heeft door pijn te produceren. De boodschap is duidelijk: veel mensen zijn niet ziek maar hebben dorst en dorst behandel je niet met medicijnen maar met water.

 

In What is Enlightenment? (juni-augustus 2006) krijgt het medicijn water steun van Peter Ragnar. De Amerikaanse natuurwetenschapper en expert op het

 

gebied van lang en gezond leven. Hij stelt dat de ziekte van Alzheimer niets anders is dan het resultaat van langdurige uitdroging van de hersenen. "Mensen zijn niet dement" aldus Ragnar "ze hebben dorst". De hersenen bestaan voor zeker 80% uit water.

Wanneer de hersenen slechts 2% minder vocht tot hun beschikking hebben wordt het korte termijngeheugen zo warrig, dat je de namen van je vrienden niet meer kunt herinneren of waar je je sleutels heb gelaten. Ragnar schat dat zeker 75% van de westerse mensen zijn uitgedroogd. Geen wonder, suggereert hij, dat velen zo nu en dan hun verstand lijken te verliezen. 

 

Ieder mens scheidt onder normale omstandigheden drie tot vier liter vocht per etmaal uit. Om die hoeveelheid aan te vullen moeten we dus ten minste dezelfde hoeveelheid vocht toevoegen.

Wacht niet tot je dorst krijgt, luidt het advies. Dorst is namelijk een teken dat uw lichaam een acuut tekort heeft aan water. 

 

Kraanwater is goed genoeg. Andere beweren dat we schoon en gezuiverd water nodig hebben zodat ons lichaam het minst word belast. Er word zelfs gedestilleerd water aangeraden, hierover zijn de menige nog verdeeld.

Té schoon water is mogelijk niet gezond! Doordat de mineralen uit de cellen zouden onttrekken. 

Vergeet niet dat Batmanghelidj in de Iraanse gevangenis alleen beschikte over kraanwater! (dat volgens westerlijke normen bepaald niet schoon was)

 

Als het zo simpel en effectief was, waarom is die boodschap zo weinig doorgedrongen tot de reguliere geneeskunde?!

Dat heeft vermoedelijk te maken met de wijze waarop wetenschappelijk onderzoek moet worden georganiseerd. Batmanghelidj had geen willekeurige samengestelde groep patiënten met vergelijkbare aandoeningen, waarvoor hij een controlegroep kon samenstellen. Ook speelden zijn testen zicht niet eens af in iets dat leek op een laboratorium. Het "gerandomiseerde, dubbelblinde en placebogecontroleerde" onderzoek dat de waarde van een medische interventie moet vaststellen, is duur. En wie financiert het onderzoek naar de mogelijk helende effecten van water als water niet is te patenteren en dus commercieel niet aantrekkelijk zal zijn voor de farmaceutische industrie?! (en over die farmaceutische industrie kan je nog wel even door gaan als het gaat om macht en geld!)